Λίγους μήνες...μαζί!

Αν τον συναντήσεις, μη βιαστείς να τον προσπεράσεις στάσου πλάι του και χαιρέτησε τον ευλαβικά, κι άν δυσκολευτείς να τον αναγνωρίσεις ψάξε τα μάτια του, όταν βρείς στο βάθος της σιωπής του, την άγια οδύνη να είσαι σίγουρος πως είναι ο χειμώνας. Ο εκ βορρά και εξ απάσης της γης. Τότε θα δείς και τις ματωμένες πληγές του. Σκύψε καθάρισέ τες και κοινώνησε απ αυτές, είναι ο μόνος πια τρόπος για να τον προσεγγίσεις... Ο δρόμος σου θα  είναι πια ανοικτός για τα ρόδινα ακρογιάλια, μετά από λίγους μήνες...