Που φθάνει η εγκατάλειψη...;
Η εγκατάλειψη έχει μια τάση προς την «αιωνιότητα» και προς το «μεταβλητό»...
Κι άνθρωπος αποδέχεται την προσωρινότητα του χρόνου θέτοντας ερωτήματα για το μέλλον...
Αλήθεια, δεν είναι κρίμα το παλιό Αρτοποιείο του Στράτου,
ένα καταπληκτικό κτήριο μέσα στο Μητροπολιτικό πάρκο Γουδί
και δίπλα στην «λουστραρισμένη» Γλυπτοθήκη, να ρημάζει;
1 σχόλιο:
Κρίμα... το έχω πει δεκάδες φορές. Υπάρχουν και φτηνοί τρόποι αναπαλαίωσης ενός ιστορικύ κτιρίου που φέρει τόσες και τόσες μνήμες. Ας το χρησιμοποιήσουμε για να συνδέσουμε επιτέλους έμπρακτα το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Αλλά ας γίνει με χρήσεις συμβατές προς την παρελθοντική χρήση ενός κτιρίου (κάτι τέτοια γράφω και στο βιβλίο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, επειδή αυτή και μόνο μπορεί να αναδείξει τούτη την αναγκαιότητα για την περιοχή της).
Δημοσίευση σχολίου