Αυτοσχέδια χρωματιστά 'ποιήματα'...
Η περίοδος 1971-74 αναφέρεται ως μία "πρωτοποριακή εποχή", κατά την οποία τα γκράφιτι υποβλήθηκαν σε ένα κύμα στις μορφές και τη δημοτικότητα. Σύντομα μετά από τη μετανάστευση στη Nέα Υόρκη, το Μπρονξ (Μανχάτταν) παρήγαγε έναν από τους πρώτους καλλιτέχνες γκράφιτι για να κερδίσει την προσοχή των μέσων στη Νέα Υόρκη. Ο Taki 183 ήταν ένας ελληνοαμερικάνος από την Ουάσιγκτον που χρησιμοποίησε ένα μίγμα του ονόματός του dimitris, Taki, και τον αριθμό της οδού του, 183rd ως tag. Λόγω του παράξενου ονόματος και του αριθμού, οι άνθρωποι άρχισαν να παίρνουν το μήνυμα του, γράφοντας στους τοίχους Mary 122, George 21 κτλ. Αυτό καταγράφηκε σε ένα άρθρο του 1971 στο New York Times με τον τίτλο Taki 183 και έτσι ο TAKI 183 έγινε ο πρώτος που αναγνωρίστηκε από την κοινωνία έξω από την υποομάδα γκράφιτι...
2 σχόλια:
Για μένα το γκράφιτι είναι μία μορφή λαϊκής τέχνης που ξέφυγε από το πεζοδρόμιο και εμφανίστηκε (όπως γίνεται πάντα) στην ευρύτερη κοινωνία. Είναι μία άλλη προσπάθεια αποτίναξης του γκρίζου τσιμεντένιου και μονότονου χρώματος των αστικών κέντρων, μία αισθητική λαϊκή παρέμβαση ωραιοποίησης της αστικής ζωής.
Like your images and your comments.
Δημοσίευση σχολίου