Συμβολή στο πνευματικό ρεύμα...

Κάτι από αυτό το πνεύμα διαπότισε τη ζωή του Albert Schweitzer, για να παραθέσουμε 

ένα παράδειγμα. ο οποίος, από τη νεαρά του ηλικία ως το θάνατό του εργάστηκε εργάστηκε για να υπηρετήσει τις ανάγκες των συνανθρώπων του. Ο Schweitzer σκέφτηκε ότι το κεντρικό πρόβλημα του σύγχρονου πολιτισμού είναι η έλλειψη της αίσθησης του ιερού, η έλλειψη «σεβασμού για τη ζωή». Μέσω αυτού του μεγάλου μάντραμ, η θεραπευτική κληρονομιά 

του Schweitzer στην ανθρωπότητα, επέστησε την προσοχή στην ανάγκη για έλεος, νοημοσύνη και ταπεινότητα ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην αλληλεπίδραση με τη φύση ή τα άλλα ανθρώπινα οντα. Μέσω του σεβασμού ακόμη και για τα μικρότερα πράγματα, του σεβασμού για τις ανθρώπινες σχέσεις και για τις δυνατότητες όλων των ανθρώπινων πλασμάτων μπορεί 

να αποκατασταθεί η αίσθηση του ιερού. Όπως είπε ο ίδιος ο Schweitzer, 

«η αλήθεια δεν έχει κάποιον ιδιαίτερο χρόνο. Η ώρα της είναι τώρα – πάντα». 

Αυτό είναι η μικροκοσμική προσέγγιση, μέσω της οποίας μπορεί να κάνει κανείς τη διαφορά. Βλέποντας καθαρά τις πραγματικές ανάγκες της ανθρωπότητας, οποιαδήποτε ανθρώπινη ύπαρξη, σε κάθε στιγμή μπορεί να έχει μια αποφασιστική συμβολή στο πνευματικό ρεύμα 

που προστατεύει κάθε ανθρώπινη ψυχή.