Bίος... απολογιστικός!

Σε κάθε ζωντανή αίσθηση,
σε κάθε αισθητική απόλαυση,
τον κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζουν,
η ηδυπάθεια και η εκστατική έφεση.
Αισθάνομαι πως αυτό που ονομάζουμε ομορφιά,
είναι το πάθος για την ουσία!

Ο βίος γίνεται απολογιστικός όταν τα κοιτάσµατα 
της µνήµης εξαντλούνται ή πολύ χειρότερα,
υπάρχουν και μένουν... αναξιοποίητα!
Αλλά η µνήµη επιστρέφει πάντα, είναι η κοιτίδα
της αφήγησης και κατ’ επέκταση της ίδιας της ζωής...
Από τον Νοέμβριο του '10... μέχρι σήμερα,
κάθε μέρα, αυτός ο πόθος της ακατάλυτης στιγμής,
της αφθαρσίας που μεθυστικά μας βασανίζει
όλους μέσα στην καθημερινή φθορά, μας έπεσε βαρύς...
Ένα κάποιο τέλος διαψεύδει όσους ένιωσαν,
κατά καιρούς αυτή την εξάρτηση με την καθημερινότητα...
Θα επανερχόμαστε όποτε θα είμαστε σε θέση
να μοιραστούμε, να ανταλλάξουμε να εκφράσουμε
τις ανησυχίες μας, περιοδικά, αποφεύγοντας τη τακτική,
εξάρτηση της καθημερινότητας!

manivesto