Εν όψει... 24ης

Τριάντα και... χρόνια πριν από την τυχαία συνάντηση με την Μελίνα δεν μπαίναμε στη διαδικασία να σκεφτούμε αν η φωνή που ακούγαμε πιτσιρίκια είναι κάποιας ηθοποιού, κάποιου με ανθρώπινη υπόσταση... Είκοσι χρόνια πριν από το τώρα δεν ήταν τα Δεκεμβριανά του '44, το ΕΑΜ κι οι Ταγματασφαλίτες... Ήταν τα 90s. Εποχή που...συμπλήρωσε το κενό. Μεταξύ συρμού της ιστορίας και αποβάθρας που επιβιβαστήκαμε... Το 'μέσο' που μας ταξίδεψε ως το σήμερα γνωρίζουμε ότι είχε λάθος προορισμό! Οφείλουμε αυτή την φορά, όχι για την πάρτη μας, αλλά για τη ζωή και το μέλλον των νέων ανθρώπων να επιλέξουμε με σοβαρότητα και προσοχή! Μεγάλα παιδιά είμαστε πλέον...