Harley Davidson...

Αφιερωμένο στο φίλο, Αντώνη Κεραμόπουλο

Σήμερα n ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και της βιομηχανίας, μάς έχει παρασύρει σ' έναν ξέφρενο τρόπο ζωής και σκέψης. Τα πάντα είναι εφικτά και αναμενόμενα. Πριν από 107 χρόνια όμως, στις αρχές του αιώνα που μας αποχαιρέτισε, τα πράγματα, όπως είναι λογικό, ήταν τελείως διαφορετικά. Δίχως σημαντική ανάπτυξη και με χαμηλό βιοτικό επίπεδο, οι άνθρωποι δούλευαν σκλπηρά κάτω από αντίξοες συνθήκες, ήταν ευάλωτοι στις επιδημίες, έζησαν εμπόλεμες περιόδους και ο μέσος όρος ζωής τους δεν ξεπερνούσε κατά πολύ τα 50 χρόνια.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και εν έτει 1901 n σκέψη για το σχεδιασμό και την κατασκευή μιας μοτοσικλέτας είναι αρκετά προχωρημένη όπως και αισιόδοξη, τουλάχιστον ως προς το κομμάτι της κατασκευής, με τα ελλιπή εργαλεία και εξαρτήματα της εποχής. Αυτοί βέβαια που τη συνέλαβαν και στη συνέχεια την υλοποίησαν είχαν βαθιά πίστη και αγάπη προς το σκοπό αυτό. Οι μηχανολόγοl William Harley και ο Arthur Davidson από το Milwaukee μπορεί να μην είχαν προβλέψει το μέλλον (ποιος μπορεί άλλωστε έστω και σήμερα;), απλώς το οραματίστηκαν και το είδαν αισιόδοξα. Όπως κάνει κάθε άνθρωπος που θέλει να πάει μπροστά, κάθε δημιουργός και πρωτοπόρος. Η ιδέα τους για την κατασκευή μιας μοτοσικλέτας αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, αλλά τελικά πήρε σάρκα και οστά και οι τρεις πρώτες μοτοσικλέτες ήταν γεγονός το 1903.

Το Milwaukee της Αμερικής, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα, ήταν έως τότε γνωστό για τα εργοστάσια επεξεργασίας σιδήρου, τις άμαξες με τα άλογα και τα δερμάτινα παπούτσια. Παγκοσμίως γνωστό όμως έγινε από τη Harley-Davidson. Τη μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής μοτοσικλετών στην Αμερική, που συμπληρώνει παραπάνω από έναν αιώνα ζωής. Θρίαμβοι, εκπλήξεις και δυσκολίες συνοδεύουν την πορεία της Harley-Davidson.
Αφού κατάφερε να δπμιουργηθεί -στην ουσία από το μεράκι τεσσάρων ανθρώπων, προστέθηκαν οι Walter και William Davidson-, να επιβιώσει σε δύσκολες περιόδους (ενίοτε με τη βοήθεια της κυβέρνησης), όπως πόλεμοι, οικονομικές κρίσεις και έντονος ανταγωνισμός, έγινε το σύμβολο της αμερικάνικης βιομηχανικής επανάστασης. Δεν αλλοιώθηκε με το πέρασμα του χρόνου και παρέμεινε πιστή στις αξίες και τις παραδόσεις που η ίδια είχε θέσει. Ταυτίστηκε όσο κανένα άλλο δίτροχο με μια συγκεκριμένη στάση ζωής, αυτή του «ξέγνοιαστου και φευγαλέου καβαλάρη», αποτελώντας την προέκταση και το μέσο έκφρασης αυτού του ανθρώπου απέναντι στα δρώμενα της κοινωνίας.
Όλοι οι ιδιοκτήτες H-D, άσχετα από την κοινωνική ομάδα στην οποία ανήκουν, έχουν ένα κοινό σημείο μεταξύ τους. Μια φλογερή σχέση πάθους με τη μοτοσικλέτα τους. Είναι οι άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται για τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις, αλλά για το συναίσθημα και την ψυχολογία. Εξάλλου στη Harley δεν αγοράζεις μόνο προϊόν, γίνεσαι μέλος μια τεράστιας οικογένειας με κληρονομιά πάνω από 100 χρόνια.

Η γυμνή ομορφιά της και η αντοχή της στο χρόνο δεν άφησαν ανέγγιχτο σχεδόν κανέναν, από πολίτες μέχρι σώματα ασφαλείας και καλλιτέχνες. Τραγουδήθηκε και κινηματογραφήθηκε όσο καμιά άλλη μοτοσικλέτα. Με το πέρασμα του χρόνου η H-D ανδρώθηκε, δείχνοντας σημάδια προσαρμοστικότητας στις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου, χωρίς να επαναπροσδιορίζει τη φιλοσοφία που τη διέπει εδώ και 107 χρόνια. Το εκπληκτικό και σύγχρονο VRSCA V-ROD, που προέκυψε από τη συνεργασία της εταιρείας με την Porsche, είναι η καλύτερη απόδειξη και ανοίγει νέους ορίζοντες για την εταιρεία.
Τελικά, έπειτα από τόσο πολλά χρόνια το ρητό live to ride - ride to live δείχνει αγέραστο, συνεχίζοντας να στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις...

http://manivestogallery.blogspot.com/