Να μη συνηθίσεις ποτέ την ανείπωτη βία και τη χυδαία ανισότητα της ζωής γύρω σου.
Ν’ αναζητάς τη χαρά στα πιο θλιβερά μέρη. Να κυνηγάς την ομορφιά μέσα στη φωλιά της. Να μην απλοποιείς ποτέ ό,τι είναι περίπλοκο και να μην περιπλέκεις ό,τι είναι απλό. Να σέβεσαι τη δύναμη. Την εξουσία ποτέ. Πάνω απ’ όλα, να παρακολουθείς τι συμβαίνει γύρω σου και να προσπαθείς να καταλάβεις. Να μη γυρίζεις ποτέ αλλού το βλέμμα σου. Και ποτέ μα ποτέ, να μην ξεχνάς».
Αυτά είναι λόγια της Αρουντάτι Ρόι...
Τα αφιερώνω στη «θεία» και σε κάθε άνθρωπο της ελληνικής επαρχίας που είναι σε θέση να εκτιμήσει την αξία μιας κολοκύθας σήμερα. Εμείς οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων μαζί με την απώλεια των αξιών μας έχουμε χάσει και την εκτίμηση των μικρών πραγμάτων, ιδιαίτερης αξίας που μας προσφέρει η φύση!
5 σχόλια:
Great shot!
Regards and nice day.
Great shot,indeed!
προτείνω την επόμενη φορά που θα πάμε εκεί,να φάμε κολοκυθοκεφτέδες,
...από την συγκεκριμένη κολοκύθα,βεβαίως...
Αγαπητε manivesto
Δεσμευομαι λοιπον να κερασω στραπατσαδα-κολοκυνδοανθους γεμιστους στο τηγανι-φουρταλια και κοπανιστη.
Πραγματι οι σπιτικες γευσεις που μπορεις να γευτεις δεν είναι απλά ένα υλικό, αλλά σύμβολα της κουλτούρας και της φιλοσοφίας , μιας πολιτιστικής κληρονομιάς που ξεκιναει απο τα απλά πράγματα τις καθημερινότητάς μας, αγαπημένα πρόσωπα, χαμόγελαστα ή λυπημένα βλέμματα, τραπεζώματα και κουβέντες που ποτέ δεν ξεχάστηκαν..
και καταληγει σε μια περιπλανηση στη γευση η οποια εχει μαγικες ικανοτητες και αξιες χαμενες μεσα στους αιωνες τις οποιες θα πρεπει να τις ανακαλυψουμε..!!
Amazing...
Ciao
Stefano
καλο!!!
Δημοσίευση σχολίου