ο κοινωνικός θρήνος [αγανακτισμένοι]) και η διαμαρτυρία,
δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, εμφανίστηκαν μαζί με την Κυριαρχία
ως εκφάνσεις της υποτέλειας.
Επί 90.000 χρόνια το αίτημα και η διαμαρτυρία ήταν κάτι το παντελώς άγνωστο
διότι άγνωστη ήταν η Κυριαρχία/Υποτέλεια. Μιας και η δυτική Κυριαρχία
είναι σαφέστατα ποιμενικής προέλευσης, μιας και ο καπιταλισμός
είναι μια μορφή ποιμενισμού, μιας και ο παροξυσμός του καπιταλισμού
(φασισμός, ναζισμός, σταλινισμός) δεν μπορεί παρά να εμφανιστεί
ως παροξυσμός του ποιμενισμού (εξόντωση), μιας και κάθε δυτικός Κύριος
είναι και ποιμήν, ανθρωποβοσκός και ήρωας, δεν μπορούμε παρά να συσχετίσουμε
τη γένεση του αιτήματος και της διαμαρτυρίας με τον ποιμενικό τρόπο παραγωγής, μέσα στα πλαίσια του οποίου εμφανίστηκε ο δουλοκτητικός κατά τη διάρκεια
της αρχαϊκής εποχής στην ελλαδική χερσόνησο (750-500 π.Χ.).
Και δεν μπορούμε να μην υποκύψουμε στον πειρασμό να εντοπίσουμε
τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ του βελάσματος των προβάτων
και της ανθρώπινης διαμαρτυρίας.
