Ένα μικρό ποίημα. Κι αν ο μη γένοιτο δεν επαρκέσει τελικά
το οξυγόνο παρηγορείσαι λες τουλάχιστον
απέφυγε εκείνον τον χαμένο ποδαρόδρομο
που φάγανε στη μούρη τα μεγάλα ξυπόλυτα δονκιχωτικά...
Μ᾿ αρέσει να γυρνώ στα ποίηματά της.
Να τα διαβάζω φωναχτά. Να τα ακούω.
Δε θα τα γράψω ούτε και θα τα πω ποτέ.
Η Κική, έχει την ποίηση και πορεύεται.
Τι να της κάνουνε οι ξένες λέξεις.
Ψάχνουν και σκαλώνουνε στοὺς στίχους της,
πάνε να τους ξηλώσουν,
να μελετήσουν το νήμα πού τους δένει.
Μ᾿ αρέσει να γυρνώ στα ποίηματά της.
Να τα διαβάζω φωναχτά. Να τα ακούω.
Δε θα τα γράψω ούτε και θα τα πω ποτέ.
Η Κική, έχει την ποίηση και πορεύεται.
Τι να της κάνουνε οι ξένες λέξεις.
Ψάχνουν και σκαλώνουνε στοὺς στίχους της,
πάνε να τους ξηλώσουν,
να μελετήσουν το νήμα πού τους δένει.
