τα πράγματα διαφορετικά απ' ότι δείχνουν...
Ναι, είναι η στιγμή (ο χρόνος) που αιχμαλωτίζεται, ναι...
είναι η φύση του μέσου που αλλάζει την οπτική των πραγμάτων,
αλλά εκεί κάπου παρεισφρέει και η ανθρώπινη του καθενός φύση
και ως σπουδαιότερη συνιστώσα καταφέρνει τελικά (ή όχι, κατα περίπτωση)
να μεταμορφώσει τον κόσμο σε κάτι ονειρικό,
μη ρεαλιστικό, σουρεαλιστικό δηλαδή, όπως ακριβώς
και η ίδια η φύση της φωτογραφίας,
κομμάτι τελικά ενός... δικού μας κόσμου!
