Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Ζώ στο ίδιο όνειρο…


…που λέγεται παρελθόν. Υποχρεωμένος ως προνομιούχος να προσπαθώ να γνωστοποιήσω τη μαγεία της επαφής του, μ' αυτό ...φωτογραφίζοντας. 
Φόρμες και σχήματα χάνουν τα όρια τους και με την «μέθοδο» της  αναπαλαίωσης, επανατοποθετούνται με την ίδια φαντασία του παρελθόντος και τον σεβασμό της  άλλης εποχής δίνοντας τους  μια ακόμα ζωή… είναι δημιουργοί μιας απίστευτης ιστορίας σύνδεσης του παρελθόντος με το σήμερα χωρίς να νιώθουν εφησυχασμένοι γιατί μέσα τους οι αισθήσεις τους, απογειώνονται
Ελάτε μαζί τους σε αυτή την «πτήση»… Πρώτη θέση! Για όλους!
Ζήστε το όνειρο που ζουν αναπαλαιώνοντας μια Vespa.
Και έτσι η μεθυστική ταχύτητα της δημιουργίας σας θα προσπεράσει τα πάντα στη ζωή σας!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολυ καλο.. Μπραβο!
(Αντώ)

stathis είπε...

ωραιος ο πετρος!

axironas είπε...

ομορφο κειμενο πανεμορφη φωτογραφια.
εκανες το απαθες πορτοκαλι να μου αρεσει επικινδυνα!
ευχαριστω

takispap είπε...

περιμενω την επομενη βεσποφωτογραφηση σου πετρο