όχι στην αγωνία, στραμμένη προς τα μέσα και ολοένα χάνεται
η εξωτερική όψη του κόσμου, όχι!
Όχι στο χέρι που το άλλο χέρι προσπαθεί να κόψει και στην ψυχή που σκληραίνει
ως την ακαμψία, στην αυγή που δεν ανακουφίζει πλέον,
στην φαντασία που πλέον δεν εξαπολύει τέρατα στο λυκόφως... Όχι!
2 σχόλια:
Interesting shot!
Ναι, λοιπόν, στα τέρατα του λυκόφωτος, στην παυσίλυπο αυγή, στο χέρι που επιμένει στην αφή, την επαφή, την τέχνη...
Ναι στην εδώ και τώρα, χωρίς καμία εγγυητική επιστολή, ζωή. Στη μέσα αγρύπνια, που εφορμά ό,τι προλάβει να δει...
Δημοσίευση σχολίου