Ποίηση και χρόνοs, τα τελευταία χρόνια είναι σταθερά μεταβαλλόμενα μεγέθη...
τόσο από άποψη υποκειµένων όσο και αντικειμένων...
Αλλάζοντας στον χρόνο και στον χώρο οι δύο όροι,
μεγάλωναν ή να μίκραιναν την µεταξύ τους απόσταση...
παίζοντας ανάµεσα στην αµοιβαία απώθηση και έλξη...
Η ποίηση υπήρξε ευπρόσδεκτη όμως στα χρόνια μας έγινε έως και... απωθητική.
Τα παραδείγματα που ανέτρεψαν την ποιητική υποστολή, λίγα...
Η Χριστίνα Καραντώνη με την τελευταία της συλλογή με τίτλο:
Ακόμα Χρόνος που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις: Αω
θεωρείται σύµµαχος στην προσπάθεια ανάκαμψης της ποίησης...
Να το βρείτε και να 'τρυπώσετε' στη και, καλαίσθητη ποιητική συλλογή.
2 σχόλια:
I love books!
Nice weekend, kisses:)
Πώς τό' χες κάποτε γράψει;
Πώς τό' χες πει;
Σε ελεύθερη -ας μου επιτραπεί- απόδοση:
Είτε μεγαλόφωνη, μεγαλόστομη
είτε σαν ψίθυρος, υπόγεια, χαμηλή
η Ποίηση
πτήση εξακολουθεί
παραμυθία, παρηγοριά
για όποιον δικαίως ή αδίκως επιμένει
του δικαιώματός του να υπερμάχεται
εντός ή εκτός τόπου και χρόνου
εν τη απομονώσει
ανίσχυρος
να πονά.
Να είσαι -και νυν και αεί- καλά...
Δημοσίευση σχολίου