Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Ακόμα Χρόνος...

Ποίηση και χρόνοs, τα τελευταία χρόνια είναι σταθερά μεταβαλλόμενα μεγέθη...
τόσο από άποψη υποκειµένων όσο και αντικειμένων...
Αλλάζοντας στον χρόνο και στον χώρο οι δύο όροι,
μεγάλωναν ή να μίκραιναν την µεταξύ τους απόσταση...
παίζοντας ανάµεσα στην αµοιβαία απώθηση και έλξη...
Η ποίηση υπήρξε ευπρόσδεκτη όμως στα χρόνια μας έγινε έως και... απωθητική.
Τα παραδείγματα που ανέτρεψαν την ποιητική υποστολή, λίγα...
Η Χριστίνα Καραντώνη με την τελευταία της συλλογή με τίτλο:
Ακόμα Χρόνος που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις: Αω
θεωρείται σύµµαχος στην προσπάθεια ανάκαμψης της ποίησης...
Να το βρείτε και να 'τρυπώσετε' στη και, καλαίσθητη ποιητική συλλογή. 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

I love books!

Nice weekend, kisses:)

Christina είπε...

Πώς τό' χες κάποτε γράψει;
Πώς τό' χες πει;
Σε ελεύθερη -ας μου επιτραπεί- απόδοση:

Είτε μεγαλόφωνη, μεγαλόστομη
είτε σαν ψίθυρος, υπόγεια, χαμηλή
η Ποίηση
πτήση εξακολουθεί
παραμυθία, παρηγοριά
για όποιον δικαίως ή αδίκως επιμένει
του δικαιώματός του να υπερμάχεται
εντός ή εκτός τόπου και χρόνου
εν τη απομονώσει
ανίσχυρος
να πονά.

Να είσαι -και νυν και αεί- καλά...