τη βαθύτερη μυστικιστική διάθεση,
η οποία παραπέμπει σε εκείνην του Σιοράν
και εκφράζεται με αφορισμούς σαν και αυτόν:
Η ανάγκη για αφήγηση είναι ένα άχθος,
και αν θέλουμε να απαλλαγούμε
από αυτό πρέπει να επιζητούμε
τη συναναστροφή με μυστικιστές,
ποιητές και λάτρεις της ηδονής,
παρά με ουτοπικούς ονειροπόλους.
Και όμως, η προσωπική (άραγε και α-πολιτική;)
απελευθέρωση από κάθε αφήγηση
ίσως να μην είναι μόνον μυστικιστικό, ποιητικό,
επικούρειο και σπινοζικό διακύβευμα.
Ίσως να είναι η ίδια ένα εγχείρημα ουτοπικό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου