Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Ένα εγχείρημα ουτοπικό...

Φαίνεται να μην έχουμε ακόμη προσέξει τη βαθύτερη μυστικιστική διάθεση, η οποία παραπέμπει σε εκείνην του Σιοράν και εκφράζεται με αφορισμούς σαν και αυτόν: Η ανάγκη για αφήγηση είναι ένα άχθος, και αν θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτό πρέπει να επιζητούμε τη συναναστροφή με μυστικιστές, ποιητές και λάτρεις της ηδονής, παρά με ουτοπικούς ονειροπόλους. Και όμως, η προσωπική (άραγε και α-πολιτική;) απελευθέρωση από κάθε αφήγηση ίσως να μην είναι μόνον μυστικιστικό, ποιητικό, επικούρειο και σπινοζικό διακύβευμα. Ίσως να είναι η ίδια ένα εγχείρημα ουτοπικό...

3 σχόλια:

Christina είπε...

...και όσο υπάρχουν τόποι που οι ίδιοι αφηγούνται, η ου-τοπία υπονομεύεται ή -έστω- ποιητικός καθίσταται ρεαλισμός...

[Προσοχή στις συναναστροφές, αλλά και στις αναστροφές, καθότι πλείστες όσες, και πολύ κλειστές οι στροφές...]

manivesto είπε...

Κοσμική, γήινη...
Καλημέρα!

P200E είπε...

Οι Μηχανόβιοι το μόνο που ξέρουν καλά είναι ΣΤΡΟΦΕΣ