Σε μια εποχή που οι νόμοι της αγοράς και του εμπορίου όχι απλά διαφθείρουν τον άνθρωπο αλλά μεταλλάσουν ολόκληρο τον τρόπο λειτουργίας του κόσμου, ορισμένοι λίγοι προσπαθούν πεισματωδώς μέσα στον Εθνικό Ναό του εμπορίου να διατηρήσουν την καλημέρα καθαρή από την ιδιοτέλεια και το εμπόριο μακριά από την ουσία. Εξαρτώνται από αυτό, κυνηγούν το κέρδος με απίστευτο ζήλο, χωρίς ίσως η τιμιότητα να αποτελεί πάντα την βασική τους αρχή.
Γνωρίζουν τους νόμους του εμπορίου, ενός εμπορίου όχι παγκοσμιοποιημένου αλλά οικουμενικού. Ενός εμπορίου άμεσου ίσως και πρωτόγονου πολλές φορές. Ενός εμπορίου που έχει τις ρίζες του στις αρχαίες κοινωνίες του ανθρώπου και όχι στην μετάλλαξη που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, στην μεταβιομηχανική, μεταμοντέρνα εποχή που διανύει η μετανθρωπότητα όντας και αυτή στα πλαίσια της τάσης του μετά.
Σε αυτόν το χώρο άνθρωποι αγοράζουν και πουλούν αδιαφορώντας για τους δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας, παρα το γεγονός ότι από αυτήν προσπαθούν να ξεφύγουν και να επιβιώσουν. Το μετά δεν έχει για αυτούς καμία σημασία αφού ο καφές είναι τώρα ζεστός στα χέρια του καφετζή, η λατέρνα παίζει τώρα και για λίγο ακόμα την ξεκούρδιστη μελωδία της και το παλιό βιβλίο περιμένει τώρα κάποιον ευαίσθητο να το ξεθάψει και να το σώσει. Αφού αύριο μπορεί να έχει σκωροφαγωθεί από τους μετασκώρους που καραδοκούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου